Źródło zdjęcia: link
Lubię to!
Pod koniec października ubiegłego roku SCCS opublikowało swoją opinię o bezpieczeństwie srebra koloidalnego w formie nano (więcej o tym, czym właściwie są nanomateriały w naszej ciekawostce, do której link znajdziecie pod artykułem). Najważniejszym zdaniem, które podsumowuje ten dokument, jest stwierdzenie, że SCCS nie jest w stanie wyciągnąć wniosków na temat bezpieczeństwa tej postaci srebra stosowanego w produktach kosmetycznych. Jak to możliwe?
Zacznijmy od tego, że srebro koloidalne w kosmetykach wykorzystuje się jako czynnik przeciwdrobnoustrojowy. Maksymalne dopuszczalne stężenie srebra koloidalnego w kosmetykach (w tym pastach do zębów) wynosi 1%. Nie jest w pełni znany mechanizm, na podstawie którego srebro wykazuje działanie zabijające mikroorganizmy, ale najczęściej mówi się o dwóch ścieżkach. Pierwsza to przerwanie błon komórkowych bakterii i w konsekwencji wyciek składników komórkowych, który prowadzi do ich śmierci. Druga to dezaktywacja białek w wyniku wiązania się z nimi jonów srebra, które są uwalniane z nanocząstek (im większa ich powierzchnia właściwa, tym większe stężenie jonów srebra i efektywniejsze działanie przeciwbakteryjne). Srebro koloidalne jest stabilniejsze i dodatkowo destabilizuje enzymy w bakteriach, grzybach i drożdżach, dzięki czemu jego działanie jest jeszcze lepsze, niż „zwykłego”, metalicznego srebra. Pamiętajmy także, że srebro nie jest wybiórcze i będzie zabijać zarówno patogeny, jak i dobre bakterie, które wchodzą w skład naszej naturalnej flory skórnej. Nanosrebro może penetrować do warstwy rogowej naskórka (choć w niewielkim stopniu, jedna z publikacji mówi o ilości 5% względem zaaplikowanej ilości srebra, która przeniknęła do warstwy rogowej), gdzie tworzy agregaty, które spowalniają penetrację do głębszych warstw skóry. Nanocząstki można „powlekać’ związkami o różnym ładunku powierzchniowym – ładunek dodatni i neutralny ułatwia przenikanie skóry, szczególnie przy aplikacji w roztworze wodnym (emulsje obniżają te wartość). Nanosrebro może się również w skórze kumulować. Kiedy można mówić o toksycznych efektach srebra? Prace naukowe wskazują na 60-70 mg srebra na kg masy ciała.
Wróćmy do raportu SCCS. Zgodnie z definicją IUPAC układ koloidalny to taki, w którym wielkość cząstek rozproszonych mieści się w przedziale od 1 nm do 1 µm, a więc srebro koloidalne, o którym mowa w tym dokumencie (10 – 100 nm), mieści się w tym przedziale. Jednak już od tego momentu – określenia wielkości cząstek, rozpoczynają się problemy z jakością danych, które dostarczyli wytwórcy tej substancji. W przypadku nanomateriałów wielkość cząstki jest bardzo ważnym parametrem, który determinuje jej właściwości fizykochemiczne, ale i biologiczne. A poprawne zmierzenie tej wielkości nie jest takie łatwe, jak mogłoby się wydawać (i tutaj można by rozpisać się dlaczego, ale na razie zostawmy szczegóły tej kwestii). Kolejne dane, m.in. dotyczące toksyczności, nie spełniają wymogów i wytycznych SCCS i są niewiarygodne. Zwrócono również uwagę, że w ocenie bezpieczeństwa srebra koloidalnego, powinno brać się także pod uwagę prawdopodobną obecność srebra w formie jonu.
Okazuje się, że wytwórcy surowca kosmetycznego – srebra koloidalnego – nie zawsze są w stanie prawidłowo go scharakteryzować. Niewyznaczone są dla niego parametry toksykologiczne. Po prostu nie wiemy, czy jest to substancja dla nas bezpieczna. Skupiliśmy się tutaj na działaniu srebra koloidalnego na skórę, ale warto wspomnieć, że w przypadku spożycia działa neurotoksycznie i ma zdolność akumulacji w wątrobie, trzustce i płucach. Ciągle brakuje badań na temat właściwości nanosrebra i jego wpływu na organizm. Wciąż mamy więcej pytań, niż odpowiedzi w tej kwestii…
OCEŃ CIEKAWOSTKĘ:
(1 gwiazdka -ciekawostka zupełnie mi się nie podobała,
10 gwiazdek – rewelacyjna ciekawostka, proszę o więcej takich tematów)
(41 votes, average: 8,71 out of 10)
Loading...
MOŻE CIĘ RÓWNIEŻ ZAINTERESOWAĆ:
– Nanomateriały w kosmetyce klik
– NIBY ZAKAZANE A OBECNE – METALE CIĘŻKIE W KOSMETYKACH klik
– JAK ROZPOZNAĆ MIKROPLASTIK W KOSMETYKACH? klik
ŹRÓDŁA:
1. Opinia SCCS o srebrze koloidalnym klik
2. O tym, jak zmierzona wielkość nanocząstek może różnic się od ich faktycznych rozmiarów klik
3. Qing et al., Potential antibacterial mechanism of silver nanoparticles and the optimization of orthopedic implants by advanced modification technologies, 2018, Int J Nanomedicine, 13, 3311–3327 klik
4. Dakal et al., Mechanistic Basis of Antimicrobial Actions of Silver Nanoparticles, 2016, Front Microbiol, 7, 1831 klik
5. Hadrup et al., Toxicity of silver ions, metallic silver, and silver nanoparticle materials after in vivo dermal and mucosal surface exposure: A review, 2018, Regulatory Toxicology and Pharmacology, 98, 257-267 klik
6. Kraeling et al., In vitro percutaneous penetration of silver nanoparticles in pig and human skin, 2018, Regulatory Toxicology and Pharmacology, 95, 314-322 klik
Dodaj komentarz